B. Paboritong Tsinelas

Iba talaga ang feeling kapag naka tsinelas.  Nung bata ako, Beachwalk na talaga ang gamit ko.  ‘Yung iba naka-Rambbo, pero hindi naman kasing komportable ng Beachwalk kong kulay dilaw.  Ewan ko kung ano ang meron sa kulay dilaw at parating ‘yun ang kulay ng mga tsinelas ko.  Naki-join din naman ako nung nauso ‘yung mga tsinelas na pa-ekis ang disenyo.  Ang catch:  ang hirap gamitin.  Kaya kahit uso ‘yon dati eh bumalik ako sa klasik Beachwalk ko.  Pakaskas ko pa ‘yun nilalakad kaya ‘yung likod na bahagi ang unang napupudpod.

Dahil asintado ako sa tumbrang preso noon, kayang makipagsabayan ng Beachwalk ko sa mga Rambbo at alpombra.  Konting pektus lang sapul agad ang lata.  Mas gusto kong tumira galing sa malayo para makita ng ibang mga bata kung gano ako kagaling…  gamit ang Beachwalk.

Tulad ng ibang tsinelas, hindi maiwasang matanggal sa butas ang harap na bahagi nito. Tinuruan ako ng kapitabahay namin kung paano ibalik ‘yun nang hindi na gagamitan ng patpat.  Duraan mo lang ‘yung butas at madali mo nang maipapasok yung napigtas.  Alambre?  Ayaw kong gumamit nun.  Hindi ako komportable.  Magpapabili nalang ako kay mama sa palengke.  Tapos pag-uwi niya sa bahay, kulay dilaw nanaman ‘yung Beachwalk ko 😦

– Tenco

Para sa akin ‘yung normal din na tsinelas ang paborito ko.  Dun ako sobrang komportable na nakakapag-perform talaga ko nang maganda sa kahit anung laro kapag normal na tsinelas ang gamit ko.  Hinde ko alam kung maganda talaga siya o dun lang talaga nasanay ‘yung paa ko pero mas maliksi talaga ko sa normal na tsinelas.  Shempre ginusto ko ring mag-Islander at alpumbra pero ‘yun lang talaga ang binibili sakin ng ermat ko.  Ok lang sakin kahit mahina gamitin ‘yun sa tumbang preso kasi nga maliksi ako dun kaya kaya kong gawin ‘yung ako mismo ‘yung hahampas sa lata gamit ‘yung tsinelas ko nang hindi ako natataya.  Sikat ka pa nun kasi ‘yung mga magagaling at pwedeng maging lider lang ang gumagawa nun.  ‘Pag napigtal naman ‘yung tsinelas ko sanay akong ayusin ‘yun sa mga gate ng bahay na may matulis.  Ang dali nun eh kesa sa gagamit ka ng stick, ipapatong mo lang ‘yung tsinelas mo at ididiin pababa, ayun at pasok agad ‘yung bilog na goma sa butas.  ‘Pag sobrang dalas ng napipigtal ‘yung tsinelas ko dahil upod na rin ‘yung bilog na bumabara sa ilalim eh nilalagyan ko na rin ng alambre.  Iniikot ko dun sa parang leeg ng bilog na ‘yun ‘yung alambre at ‘yung alambre ang pinambabara ko sa bilog.  Ewan ko kung ako lang yata gumagawa nun samin pero epektib naman eh.  Minsan nga lang ‘pag sobrang nipis na nung tsinelas ko eh umiinit ‘yung alambre sa ilalim kakakiskis, nararamdaman ko at mainit din talaga sa paa.

– Tikboy

Ang paborito kong tsinelas nung bata ako e yung normal lang.  Wala akong pambili ng Islander e.

SunBeach – Sandal Bida:  ‘Yun ang tsinelas ko nun.  For some reason, parang andalas na yellow ang kulay nung akin e.  Naaalala ko pa ‘pag natatanggal ‘yung sa harap ng tsinelas eh talagang minsan gagamit pa ako ng patpat (branch) para ipasok ulit ‘yun e.  Tapos minsan tatalian pa ng alambre.  ‘Pag naaalala ko ‘yun ngayon, parang ansakit eh no?  Alambre sa tsinelas?  Tsk, tsk..pero ang nakakabilib eh nung bata pa tayo (o ako lang ba ‘to?), parang Nike sa lambot ‘yung tsinelas na may alambre.  Kaya kong unahan sa base ‘yung taya sa taguan ‘pag na-“bung” na ako dahil sa tsinelas.  Shempre sa tumbang preso e ang mga bidang tsinelas e ‘yung alpombra at Rambbo.  Ambibigat kasi nila e.  Wala din akong pambili nun noon e..kaya dun lang ako nag-aabang makitira ng tsinelas sa likod ng mga naka-Rambbo at alpombra.

– Tem-i

Kayo din, kung may gusto kayong ishare sa mga paborito ninyong tsinelas, i-comment nyo lang sa blog na ‘to para hindi naman kami magmukhang mga may unhappy childhood.