R. Yes Ma’am

Ang aming classroom teacher ay napakabait – Si Mrs. Mamaril.  Papasok  siya sa silid-aralan namin, hawak ang kanyang record book sa kanang kamay at ang plastik na puno ng pastilyas sa kaliwa.

Ang mga guro ay talaga namang mga haligi ng edukasyon.  Kung wala sila, walang pers onor, walang piltrip at higit sa lahat, walang latay ng ruler ang aking mga kamay!  Ipapakilala ko sa inyo ang ilan sa aking mga naging guro nung elementarya at hayskul.

1. Shempre, unang una ay ang negosyanteng si Mrs. Mamaril.  Lahat ay kanyang ibinebenta – pastilyas, kaldereta, binatog, champorado, kilawen, Jolina notebooks at madami pang iba.  Kulang na lang ay pumasok siya sa skul nang naka-daster at may hawak na pambugaw ng langaw.  “Hoy!  H’wag n’yong pisat-pisatin ang notebook na yan!  Baka maging bilasa yan!  Andami n’yong tanong hindi naman kayo bibili!  Ok, turn your books to page 32.”

2. Mr. Santos – Siya ang panot kong titser sa Math.  Napakagaling neto sa numero.  Alam niyang sagutin lahat ng tanong namin.  Lahat ng bagay ay alam niya ang sukat.  Basta numero, walang tatalo kay Mr. Santos.  Kamakailan lang ay napadaan ako sa Sta. Ana.  Nakita ko si Mr. Santos, kubrador na ng jueteng at ng karerahan.  Ayos.

3. Si Maestro Montalban – Siya ang aming 87-year old music teacher.  Siya na malamang ang nakita kong pinaka-gurang na tao sa aming iskul.  Ngunit hindi pa din siya pinapalitan at siya pa din ang kunduktor ng skul band.  Isang araw, habang nagmimisa kami sa skul, tinugtog ng banda ang “Bahay Kubo” habang nakokomunyon.  At nung variety show naman ay “Ama Namin” ang tinugtog ng banda.  Haay Maestro…

4. Miss Dizon – Ang seksing seksing si Miss Dizon…Haay…ilang leeg na ang nabale dahil sa kakaboso sa kanya.  Science ang kanyang tinuturo.  Nasa plants pa lang kami ay gusto na naming tumalon sa human anatomy.  Sa tingin ko naman ay alam niyang binobosohan siya dahil lagi siyang nagsusuot ng mga kaboso-bosong damit tulad ng see-through na pantaas at mga maninipis na damit na talaga namang nagpapabakat sa lahat ng mga pwedeng bumakat sa katawan niya.  Sana ay kunin na siya ng Seiko Films.

5. Si Mr. Alarcon – Bagay na bagay ang kanyang apelido dahil kulot din siya, bigotilyo at mabalahibo ang dibdib.  Siya ang aming manyakis na P.E. titser.  Puro kami lalake at kitang kita ang tuwa sa kanyang mga mata tuwing nagbibihis kami at nagpapalit ng aming P.E. uniform.  Maigsi ang kanyang shorts at halos kumaway na ang kanyang yag-balls sa amin kada P.E.  Dati ay tinawag niya kami isa isa para mag physical test.  Nung ako na ay…ay…teka…(hikbi!)…uh…sandale…hindi ko ata kayang ituloy…Let’s move on to the next teacher…

6. Ms. Aranya – Siya ang matandang terror na walang asawa.  Sa tingin ko’y lahat ng eskwelahan ay may katulad niya.  Grabe pa sa t-rex ang lupit ng titser kong ‘to!  Matignan lang niya ako e para na akong natutunaw sa takot.  Kapag hindi mo naisulat ang pangalan mo sa test paper mo ay pupunitin niya ito sa harap mo.  Kulang na lang ay hugutin niya ang puso mo mula sa katawan mo at nguyain ito sa harap ng buong klase. Nasa chapter 1 pa lang kami ay nagtatanong na siya tungkol sa chapter 9.  Tanginang titser yan!

Salamat sa inyo aking mga guro.  Iimbitahin ko kayong lahat kapag kinasal ako at sana naman Mr. Alarcon, magpantalon ka sa oras na ‘yon.

-Tem-i

“Ma’am ma’am ma’am ma’am ma’am! (habang naka ‘ultraman-raise-my-hand’)”-tipikal nang eksena ‘yan kapag nasa klasrum ako.  Nakakainis!  Talagang ayaw akong tawagin eh!

Kahit bwisit na bwisit ako sa titser kong mukhang may peyborit na tawagin, lab ko pa rin siya.  Totoong pangalawang magulang ko na ‘yan, dahil maliban sa nanay at tatay ko ay siya ang pumapalo sa pwet ko.

Tipikal nang nauuna ang mga estudyante sa kanya sa klasrum, para may ‘effect’ pagpasok niya.  Bababa talaga ang happy schoolday meter ko eh.  Feeling ko parati niya akong tatawagin bigla para itanong kung ano ang bagong science news report na alam ko.

Ito ang kadalasang mga armas ng aking butihing guro:

1. Chalk at pambura.  Minsan nakalagay pa sa bulsa ni ma’am ang pambura.  Sulat nang sulat.  Bura nang bura.  Pwede rin niyang ipambato ang chalk sa makulit na daldalero sa row 4.

2. Big eyeglasses.  Matalinaw talaga.  Kayang-kayang hulihin ang mga nagkokopyahan sabay dilat na parang kakain ng bata.

3. Patpat.  Panturo ng mga salita sa pisara.  Panghampas din sa pisara kapag maingay na ang klase.  At syempre, hahampas din ‘yan sa mga palad mo ‘pag makulit ka.

4. Teacher’s table.  ‘Yan ang base niya.  Bigla nalang sumasakit ang ulo ko kapag lumalapit ako diyan eh.  Parang may electromagnetic waves.

5. Spy.  Tangina ito ang sipsip na kaklase mong hindi mo alam eh nagchuchuchu na pala sa titser nyo.  Mamatay ka na!

(special mention:  ang takong ng sapatos ni ma’am na pang-apak sa sapatos mo, at ang mahahabang kukong pangkurot sa singit mo)

Pero hindi naman lahat ng titser eh terror talaga.  Nagkataon lang na nakakatawa ang eksena ‘pag nagkakahulihan ng mga maiingay at natutulog sa klase.  Uhm!

Napansin niyo bang may mga titser na parang balisa magturo?  Kung mapapansin niyo, kaliskisin ang mga kamay nila.  ‘Yan ay dahil nagmamadali na silang umuwi para isilong ang mga sinampay nilang damit sa labas ng bahay nila.  Hindi na nga nagpapa-pray ‘yan eh.

Meron din mga titser na ‘cool’.  At diyan ako kadalasang walang natututunan.  Mas madalas kasi silang magpakopya sa blackboard kesa magsalita.  Sila rin ang madalas magpauwi ng maraming assignment sa libro.  Teacher ka ba?!

Si sir.  Hindi naman lahat ng mga naging titser ko e babae.  Meron din namang lalake, pero kadalasan eh P.E. teacher ‘yun.  At hindi kayo nag-l-lesson.  Puro laro lang kayo sa quadrangle ng kahit anong sports.  Isa rin siya sa mga pinaka-laidback na uri ng titser.  Mabilis pang mag-check ng papel.  Hindi sinasadyang nakakuha ako ng 98 sa isang exam na dapat sana ay 89 lang.  Woohoo!

Miss Fabian, kung nababasa mo man po ang blog na ito, exagg lang po ang mga talata tungkol sa kasungitan ng titser ha?  Wala bang plus payb dyan? 🙂

“Bring 1 San Francisco Leaf and label its parts.”

-Tenco

“Good morning, teacher! Good morning, classmates!”. “Good morning! Ok sit down.” Sila ang tinatawag na pangalawang magulang ng mga mag-aaral…ang titser. Sila ang nagbibigay kaalaman sa halos wala pang laman na utak ng mag-aaral. Syempre may kanya-kanyang istayl ang iba’t-ibang titser. May kanya-kanya silang personalidad at ugali. Halika at kilalanin natin sila.

Ang masipag – si Mr. Pitulo yan, ang aking Math titser. Ang buong 40 minuto na nakalaan sa klase niya ay ginagamit niya. Minsan ay obertaym pa. Anak ng tokwa hindi kayo makakapagdaldalan dahil sa tagal ng pagtuturo niya eh nasa labas na ng pinto ang susunod na titser at naka-abang na. Nasira na ang plano naming magbatuhan ng papel sa klasrum. Pero eto ang “trademark niya”, palaging nakapasok ang kamay niya sa bulsa ng pantalon. Alam niyo kung bakit? Sumisimple sa pagkamot ng jingle balls niya at palagi etong nangangati. Kada klase niya eh gagawin niya yan.

Ang tamad – Kadalasan sa tamad na titser eh sa P.E. Tomboy ang titser namin diyan, si Mr. este Ms. Ortega pala. Ang dala lang niyan eh isang notebook lang. Ang istayl niya ay “terror” epek sa mga mag-aaral. Syempre matatakot sa kanya at hindi na niya kelangang manaway ng maingay. Tapos mahilig magpa-report sa klase. Syempre nga naman hindi na siya mag-eexplain ng lesson at hahayaan na lang niya ‘yung reporters ang magturo. May 20 minuto pang natitira sa aming klase eh umaalis na ‘yan.

Ang feeling kolehiyala pang may landi – ‘Yan ang bagong titser pa lang, si Ms. Santos. ‘Yung fresh na fresh pa galing sa kolehiyo. Palaging naka-ayos ang buhok (pony tail, nakalugay, may clip sa bangs), may make-up at mamula-mula ang mga pisngi. Pagtapos magturo niyan at nakaupo na lang sa mesa niya sa harapan, isa-isa nang magtatanong ang mga mag-aaral at ang mga nagtatanong na ‘yun eh mga lalake. Pupuntahan siya sa harap at kunwaring tatanungin para masilipan. “Ma’m ano po bang kelangan sa project namin? (sabay silip)”. Pagbalik sa upuan ng mag-aaral eh sasabihin na niya sa kanyang tropa kung panalo ba. Kung panalo eh susunod na yung isa, “Tol ano tinanung mo kay ma’m? Ah tungkol sa project ba? Sige ako tungkol sa grading system.”

Ang manyakis – an ang mga lalakeng titser. Palaging babae ang tinatawag sa resiteysyon at pinagrerasayt sa harap ng klase para magkaroon siya ng close-up na view sa dilag. At kapag may ipapagawa siya sa klase eh babae ang pipiliin niyang maging lider (para palagi silang mag-uusap one on one). Mayroon rin akong naging titser na lalake sa P.E. at eto ang istayl niya. Magpapraktikal eksam siya at ang eksam na ito eh push-ups. At syempre saan ang pwesto? Andoon siya nakaupo sa tapat ng nagpupush-up. Syempre bababa ang “neckline” ng t-shirt ng mga kababaihan at solb na solb ang titser ko. Hindi na niya kelangang bilangin ang bilang ng nagawang push-ups at siguradong pasado na ito mataas pa ang grado.

Ang napakabait at maluwag – Eto ang paborito naming lahat, Si Mrs. Tolentino. Bihira siya magalit at manaway ng mag-aaral. Basta magtuturo siya at bahala na kayo kung ano gawin niyo. Daldalan at kulitan to the max na! Inggit na inggit na naman ang kabilang klase dahil parang palengke sa gulo ang klasrum namin. Palaging hirit ng mga mahigpit na titser yan, ang palengke hirit. “Nasa iskul ba ko o nasa palengke? Ang iingay niyo parang palengke ah!”. O mabalik na tayo kay Mrs. Tolentino. Pinakapaborito talaga namin siya kapag eksam. Huwag ka nang mag-aaral at siguradong parang “xerox copy” ang mga test papers namin sa kopyahan. Kulang na lang eh pati pangalan namin magkakapareho (pero nangyari na talaga ‘yun dati isang beses. Ambobo ng kaklase ko eh!).

“Goodbye teacher! See you to-mooh-rrooooow!”

– Tikboy